Toch nog een blog

januari 2014 schreef ik mijn afsluiting van dit blog...
Toch schrijf ik weer een blog...waarom? Bijna 3 jaar heb ik niet eens gelezen in dit blog.
De laatste tijd merk ik dat ik weer heel erg bezig ben met de afgelopen jaren. Hoe dat komt?? Dat zal ik vertellen...
We waren op een verjaardag en daar was een vrouw waarmee ik aan de praat raakte. Die mevrouw stond mij te vertellen over het feit dat ze blogs las van kinderen die ziek waren. Toen ik zei dat ik toentertijd ook een blog had bijgehouden keek ze me aan en vroeg welke.
Ik begon te vertellen en zij maakte mijn verhaal af.
Dat was zo bizar en zo mooi! Ze stond me de details van die periode te vertellen. Dit heeft mij weer getriggerd om mijn eigen verhaal weer eens te gaan lezen. Ze zei een aantal dingen waar ik namelijk weer nieuwsgierig naar was en eigenlijk een soort van "vergeten" was.
Ik ben dus weer gaan lezen en gaan doorleven. Ik kan je zeggen dat doet een hele hoop met me.
Mijn emoties vliegen alle kanten op en bij tijd en wijle schrik ik van mezelf. Ik zie mezelf en hoe ik me in die periode probeerde staande te houden. Ik zie mijn rauwe maar gecensureerde woorden voorbij komen en denk... Jeez hoe hebben we dat overleefd!
Tegelijkertijd zie ik onze kracht als individu en als gezin en hoe deze hel ons gevormd heeft tot wat we nu zijn.
Een stel mensen die genieten van elke dag die ze gegund is. Gelukkig zijn en weer volop meedraaien in de maatschappij. Maar die wel altijd de rugzak bij zich hebben en daar hun wijze lessen hebben ingestopt en ze ook gebruiken.

Het besef dat ruim 166.000 x mijn blog is gelezen betekend veel voor mij. Het betekent dat ik waarschijnlijk 1 of meerdere mensen wellicht heb geholpen met mijn verhaal. Das mooi! Dat is precies een van de redenen waarom ik dit blog in beginsel geschreven heb.
Eerst op Hyves (wie kent het nog?!) en daarna hier. Tijdens de periode was het een soort therapie voor mij en een informatiebron voor onze omgeving. Ik merk dat het nu voor mij persoonlijk een waardevol naslagwerk is geworden. Een document wat ik dus de afgelopen tijd gebruikt heb als soulsearch en relativeer middel. Het teruglezen was emotioneel heftig maar ook heel mooi.

(kinder) kanker beheerst niet meer ons leven, maar heeft wel zijn littekens achter gelaten. Deze littekens zijn bedekt met een dun laagje huid en worden bij tijd en wijle een stukje opengehaald.
Dat is niet erg... dat hoort bij ons.
De kanker zit niet meer prominent in ons voorhoofd maar is latent aanwezig in ons achterhoofd. Ja nog steeds inderdaad en ik betwijfel of dit ooit nog weggaat. Mijns inziens gaat dat niet gebeuren en dat hoeft ook niet. Het hoort nu eenmaal bij ons. Het is er...het blijft er... en we dealen ermee.
Door het lezen van mijn eigen blogs heb ik voor mezelf de bevestiging gekregen dat wij als individuen en als gezin gewoon op de goede weg zijn. Natuurlijk leven wij misschien niet zoals ieder ander gezin en lijkt het voor de buitenwereld dat wij er maar op los leven.
Voor een ander moet dat ook zo lijken... maar... jammer joh... wij leven het leven wat wij willen en kunnen. Wij weten als geen ander hoe het ook anders kan. Dus mijn motto is niet voor niets... Carpe Diem... Pluk de dag. Wij hebben daadwerkelijk in een hel geleefd, maar zijn daar ook weer uitgeklommen. Geloof me dan krijg je het besef hoe mooi het leven kan zijn. Je moet het alleen wel mooi leven. En dat doen wij dus ook. Wat een ander daarvan vind? Jammer.... note taken and tossed in the garbage.

Het gaat goed... het gaat zelf uitstekend in huize Bijleveld.
Chelsea zit in inmiddels op de hogere school. Mike heeft al 2 jaar een vriendin en studeert momenteel voor leraar Engels.
Steef heeft inmiddels een eigen bedrijf in het vak waar hij voor geboren is. ( uitvaart) Met monuta Stefan Bijleveld gaat het prima. Een droom die voor mijn mannetje is uitgekomen.
Ik heb sinds een jaar een functie waar ik helemaal happy ben.
Wat wil je nog meer????

Het leven is goed.... en we genieten ervan... zolang als het kan.
Wij hebben ondertussen geleerd dat het glas niet half leeg of half vol is.... Wij hebben ontdekt dat je een glas gewoon kan hervullen.
Denk daar maar eens over na!!