update van het pijnfestijn.

Het pijnfestijn is helaas nog steeds in volle gang. de dubbele dosis epeleptica, tramal (morfine) en paracetamol werkt helaas niet goed. Van de tramal wordt hij gelukkig suf zodat hij iets meer slaapt. Helaas zijn het hele korte hazeslaapjes. Het jochie wordt constant wakker van de pijn. Wordt hij niet wakker van de pijn dan is het wel van de verschrikkelijke diarree die hij heeft. Vannacht belde hij elk uur naar ons of we hem wilden helpen. Aangezien die vincristine zulke klachten geeft dat hij haast niet kan lopen moeten we hem helpen. Zijn kaken doen ook heel pijn en dus kan hij niet hard roepen. We hebben hem zijn mobiel gegeven naast zijn bed en lieten hem naar ons bellen als hij hulp nodig had. Nou dat hebben we geweten vannacht. De telefoon ging ieder uur. Hij was wel zo slim om eerst mij en daarna Steef te bellen zodat wij ook nog enige rust konden krijgen. Dat is zo ontzettend lief van hem. En dan hebben we zuster Chelsea nog. Zij slaapt bij Mike op de kamer om voor hem te zorgen. Nou die maft overal doorheen en hoort niets. hahahaha Gelukkig maar voor haar. Ze is al zo bezorgt om haar grote broer.
Verder heeft Mike al een dag of 3 niets gegeten. Hij krijgt niets door zijn keel. Hij is kotsmisselijk ondanks de dubbele dosis misselijkheidsmedicijnen en hij heeft last van zijn kaken. Dus hij zit inmiddels weer volledig aan de sondevoeding.

We hebben gister een rolstoel voor Mike gehaald bij de thuiszorgwinkel. Het jochie kan niet goed lopen dus als we nog enigzins mobiel willen zijn dan moet hij er aan geloven. Nu kunnen we tenminste nog iets gaan doen. Als het weer een beetje redelijk blijft en Mike voelt zich aardig dan kunnen we even een stukje gaan wandelen. Zo komt Mike ook nog eens buiten.
Toen we weg wilden gaan had ik Peggy nog even aan de lijn. Aangezien Mike niet meekon naar de thuiszorgwinkel bood ze aan om even bij hem te komen zitten. Zo ontzettend lief. Wij gaan dan ook met een veel geruster gevoel op pad. Dank je wel wijffie. Super.

Vandaag moesten zowel Stefan als ik naar school. Allebei naar Utrecht. Ik moest er om 9 uur zijn en Steef om 10 uur. Ik ben dus vanochtend om tien over 7 van huis gegaan en Stefan heeft de medicijnen gegeven en Chelsea gedaan en is daarna ook op weg naar Utrechht gegaan. Mijn Schoonvader kwam oppassen. Hij heeft een dag vrij genomen om op de kinderen te passen.
Mijn schoonmoeder is vanuit haar werk gelijk naar ons gekomen want Chelsea moest ook nog naar de zwemles en dus is zij naar het zwembad geweest.

Wat zouden we moeten doen zonder al die lieve mensen om ons heen. Zonder hen zijn we helemaal niets. Als we niemand hadden gehad dan red je het allemaal niet. Dat is gewoon niet mogelijk. Iedereen bedankt!!!

Chelsea heeft haar rapport gehad. Dat zag er wonderschoon uit en mijn meisje is over naar groep 3! Goed gedaan meisje papa en mama zijn heel trots op je!!
Verder werd Chelsea maandag getest in het zwembad. Het arme kind raakte helemaal in paniek in het diepe. Ze wilde gaan staan... maar ja in het diepe kun je niet staan. Tja en als je stopt met zwemmen dan ga je zinken. De badmeester riep dat ze moest gaan zwemmen.... en dat deed ze ook netjes en heel goed. Halverwege het bad wilde ze weer gaan staan! en ja hoor daar zonk ze weer. Ze raakte helemaal in paniek. Maar even een stukje op dr rug zwemmen dan. Dat ging ook heel goed. Maar weer stopte ze met zwemmen. De badmeester heeft haar weer even terug gezet naar het 2e bad want hij had geen tijd om haar uitgebreid te begeleiden. Vandaag mocht ze het weer proberen en dat ging heel goed. Nu werd ze met 2 andere kindjes helemaal begeleid en nu krijgt ze vertrouwen haar kunnen in het diepe. Ze zwemt als een visje. Ik ben benieuwd wat er maandag gaat gebeuren als ze weer naar het diepe gaat. Maar wat er ook gebeurt ik ben super trots op mijn kanjer!!!

Morgen moet Mike weer een Chemo hebben. Om 8.30 uur moeten we in het sophia zijn. Eerst krijgt hij een hartecho om te kijken of de doxorubicine schade heeft gebracht aan zijn hart en daarna gaan we voor controle en chemo. Ik ben benieuwd of het door mag gaan. Zo sterk vinden wij hem namelijk niet. We zullen wel zien wat er gaat gebeuren.
Ik hou jullie op de hoogte van onze belevenissen!