We zijn weer thuis
Door: KanjerMichael
30 November 2010 | Nederland, Rotterdam
Ik hou het heel kort...
de reden?
We willen heel even rust.
Ik voel me zwak ziek en misselijk.
Stefan is al 11 weken verkouden en niet lekker. Hiervoor is er bloed afgenomen. Voornamelijk op allergieen. De dokter vermoed dat Steef ergens allergisch voor is. Ook wordt zijn bloed getest op Leukemie. In eerste instantie sloeg mijn hart 20 slagen over. Puur en alleen om die term... Leukemie. Mijn eerste gedachte was ook NEEEE niet nog een patient erbij hier!In een flits zag ik ze samen liggen. BRRR daar kreeg/ krijg ik het koud van. De arts denkt dat het allergie is maar wil dit wel voor de zekerheid testen. Je weet het namelijk nooit. Wel zei hij erbij dat het niet denkt. Maar ja.... er is al zoveel geweest, het afgelopen jaar, wat men niet denkt. Eerst maar eens de uitslag afwachten.Het zal wel allergie zijn...Nee... Het MOET allergie zijn.
Mike is nog steeds niet helemaal in orde. Uit de kweken in het ziekenhuis is gebleken dat hij een virus heeft. Voor ons "gezonde" mensen is het onschadelijk en vervelend en voor kankerpatientjes kan het gevaarlijk zijn. Na de antibiotica infusen mochten we afgelopen vrijdag naar huis. We hebben een heerlijk rustig weekend gehad. Mike heeft nog wel aldoor een lichte verhoging.
Zaterdag ben ik even lekker met mijn meisje op pad geweest. We zijn even wezen winkelen samen. Heerlijk vond zij dat(en ik ook)We hebben even wat quality time saampjes gehad.
Afgelopen maandag had ik rapportbespreking van haar. De juf gaf aan dat Chels haar hoofdje vol zit en zich dus niet goed kan concentreren. Hiervoor mag ze wat vaker bij de juffen zitten en krijgt ze iets meer aandacht van hen. Dat is wel een fijn idee. Ze gaf ook aan dat Chels zichzelf teveel wegcijfert. Dit is iets wat ons ook al opgevallen is. Het kind is zo sociaal en begaan.... soms (lees vaak)te veel. Ze is zo ontzettend sensitief dat ze altijd emoties van anderen oppikt. Dit sloopt haar gewoon. We zitten nu al een jaar lang in de rollercoaster en het begint ons alle 4 op te breken. We zijn moe... moe... moe. We gaan samen met de juf kijken of we voor haar een stukje begeleiding in een of andere vorm kunnen krijgen zodat haar hoofdje iets leger kan raken.
We zullen zien.
Het gaat dus nog steeds niet lekker bij ons. Maar we houden wel weer vol.
Tot de volgende blog
de reden?
We willen heel even rust.
Ik voel me zwak ziek en misselijk.
Stefan is al 11 weken verkouden en niet lekker. Hiervoor is er bloed afgenomen. Voornamelijk op allergieen. De dokter vermoed dat Steef ergens allergisch voor is. Ook wordt zijn bloed getest op Leukemie. In eerste instantie sloeg mijn hart 20 slagen over. Puur en alleen om die term... Leukemie. Mijn eerste gedachte was ook NEEEE niet nog een patient erbij hier!In een flits zag ik ze samen liggen. BRRR daar kreeg/ krijg ik het koud van. De arts denkt dat het allergie is maar wil dit wel voor de zekerheid testen. Je weet het namelijk nooit. Wel zei hij erbij dat het niet denkt. Maar ja.... er is al zoveel geweest, het afgelopen jaar, wat men niet denkt. Eerst maar eens de uitslag afwachten.Het zal wel allergie zijn...Nee... Het MOET allergie zijn.
Mike is nog steeds niet helemaal in orde. Uit de kweken in het ziekenhuis is gebleken dat hij een virus heeft. Voor ons "gezonde" mensen is het onschadelijk en vervelend en voor kankerpatientjes kan het gevaarlijk zijn. Na de antibiotica infusen mochten we afgelopen vrijdag naar huis. We hebben een heerlijk rustig weekend gehad. Mike heeft nog wel aldoor een lichte verhoging.
Zaterdag ben ik even lekker met mijn meisje op pad geweest. We zijn even wezen winkelen samen. Heerlijk vond zij dat(en ik ook)We hebben even wat quality time saampjes gehad.
Afgelopen maandag had ik rapportbespreking van haar. De juf gaf aan dat Chels haar hoofdje vol zit en zich dus niet goed kan concentreren. Hiervoor mag ze wat vaker bij de juffen zitten en krijgt ze iets meer aandacht van hen. Dat is wel een fijn idee. Ze gaf ook aan dat Chels zichzelf teveel wegcijfert. Dit is iets wat ons ook al opgevallen is. Het kind is zo sociaal en begaan.... soms (lees vaak)te veel. Ze is zo ontzettend sensitief dat ze altijd emoties van anderen oppikt. Dit sloopt haar gewoon. We zitten nu al een jaar lang in de rollercoaster en het begint ons alle 4 op te breken. We zijn moe... moe... moe. We gaan samen met de juf kijken of we voor haar een stukje begeleiding in een of andere vorm kunnen krijgen zodat haar hoofdje iets leger kan raken.
We zullen zien.
Het gaat dus nog steeds niet lekker bij ons. Maar we houden wel weer vol.
Tot de volgende blog
-
30 November 2010 - 12:30
Alide:
Lieve allemaal
Heel veel sterkte hoor......
Ik hoop op een 'goede' uitslag voor Stefan.
Zal weer een kaarsje voor jullie branden!!!!!!!!!!
Liefs
Alide -
30 November 2010 - 17:44
Cora:
Hoi Monique. Wat een verhaal weer. Pfffff! Kom je binnenkort weer een gezellig kleurtje halen?? Ben je weer netjes voor de feestdagen. Misschien helpt het een beetje.... -
30 November 2010 - 20:21
Jan En Kathy:
Heel veel sterkte voor Stefan, kan er even niet bij nu.
Dikke knuffel -
04 December 2010 - 19:15
Ingmar & Margot :
Beste Allemaal,
We hebben zojuist weer de laatste paar verslagen gelezen. Erg indrukwekkend om te lezen wat jullie allemaal doormaken, maar voor ons ook zo herkenbaar. We hopen dat jullie ondanks alles kunnen genieten van de komende feestdagen. Heel veel sterkte gewenst.
Groetjes,
Margot & Ingmar (ouders van Isolde)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
