vrijdag 2 juli vanuit het Sophia

Ik geloof dat het weer eens tijd wordt voor een update omtrent ons verblijf hier op afdeling 2kgzuid.
Allereerst even nog een aanvulling op mijn laatste blog. Terrecht werd ik op kanjermichael.waarbenjij.nl door Mirjam gewezen op het leukste van de dag en dat vergeet ik net weer te melden! Dus bij deze zal ik dit nog even vertellen. Zoals ik dus in mijn vorige blog beschreef zijn Joyce en Denzel in de kamer naast ons komen "wonen". (tegenwoordig spreken we al van wonen) Wat er gebeurt diezelfde avond zeg. De visite was weggegaan en ik was lekker aan het eten in de ouderkamer. Hoor ik ineens een hoop heisa op de gang. Nieuwschierig als ik ben moest ik even gaan kijken. Zie ik ineens brandweermannen in vol ornaat de afdeling opkomen en stoppen bij de deur van Joyce en Denzel. Sta je toch even heel raar te kijken kan ik je vertellen. En ik was niet de enige. De zusters schrokken zich rot en stonden stomverbaast te kijken naar die mannen in pakken compleet met zuurstofflessen en al. Er zou een brandalarm afgegaan zijn. En wel in Denzel zijn kamer! Er stond dus in mum van tijd een hele delegatie voor de deur bij Joyce en Denzel. Een aantal brandweermannen, de beveiliging van het Sophia, zusters en uiteraard de ouders die ineens kwamen kijken. De brandweermannen wilden bij Denzel naar binnengaan om te kijken waar de brand was. Wat blijkt nou?? Denzel was aan het douchen!! Misschien een beetje lang want het alarm was door de douche getriggerd. De vader van Denzel wilde de brandweermannen niet binnenlaten (heel terecht!) en dus bleef de hele delegatie voor de deur vergaderen hoe dit toch in hemelsnaam mogelijk was. Ik vond het allemaal heel hilarisch! zo maak je nog eens wat mee in het Sophia. Niet dat we hier niet genoeg meemaken hoor maar wat ik eigenlijk bedoel is dat je ook eens wat meemaakt waar je om kan lachen. Wat dat betreft heb ik het heel erg getroffen met mijn nieuwe buuf. Zoals Mike zei gister... Jeetje ik dacht dat ik 1 prettig gestoorde (moi dus) had... nu heb ik er dus 2! Zijn jullie tweelingzussen of zo? We stonden ff gek te doen samen. Wat gek doen aangaat zijn wij wel een goed stel samen en kom je met een geintje ook wel goed door de dag. Regelmatig doen we even een bakkie samen en zitten we even te kletsen. Zowel serieus (want ook dat gaat ons goed af) en soms gedragen we ons als een stel idioten. (racend met een rolstoel door de gang enz enz) Verder doen we op elkaars kids passen als er iemand ff wegmoet ofzo. dat is ook wel prettig.
Maar goed... even over op de situatie hier.
Woensdag was de katheter verwijdert en was de hoop dat Mike zelf ging plassen. Dat ging nog niet heel geweldig en er moest 's avonds zelfs nog een foto gemaakt worden van zijn longen om te kijken of het vocht achter zijn longen misschien vermeerderd was, want Mike kreeg het weer benauwd. Gelukkig was dit niet het geval. Het vocht was niet vermeerderd maar ook niet verminderd. Dus Mike zijn zuurstof werd weer opgeschroefd. Verder kreeg hij ook weer vochtafdrijvers zodat er weer wat meer vocht uit zijn lichaam kwam. Donderdag leek het iets beter te gaan met de benauwdheid dus werd er gelijk geprobeert om de zuurstof af te bouwen. Dit ging heel goed. Alleen tijdens de middagslaap had hij zuurstof nodig. 's middags werd Mike uitgenodigt om naar de live uitzending te komen van Sophia tv. We mochten meewerken aan het wekelijks programma voor de kids in het Sophia. Dat was erg leuk. En Mike is daar erg trots op. Zelf vond ik het stiekum ook erg leuk moet ik toegeven. Aan het einde van het programma mogen alle kids nog even de groeten doen. Iedereen doet de groeten aan papa, mama en broertjes en zusjes ed. maar die van ons niet hoor. Nee Mike doet de groeten aan iedereen in het Sophia... want het is zo zielig voor iedereen dat ze hier moeten blijven. Zat ik daar weer... live op (sophia) tv mijn traantjes weg te slikken. Daar wordt je toch emo van. Dat zón jochie nog steeds aan een ander denkt terwijl hij ook moet knokken voor zijn leven. Dan ben je toch een kanjer? (maar goed... ik ben zijn moeder en dan vind je hem toch al heel snel een kanjer hoor )
De zuster stond ook met tranen in dr ogen toen ze het zag op tv. Ze smolt helemaal. Erg leuk om te zien trouwens. Nu zijn ze hier ook erg lief voor de kids moet ik zeggen. Vandaag mocht Mike weer voetbal kijken bij de dokters en zusters. Hij was de enige muppet die daar bij zat. Ik moest even weg dus de zusters en Joyce hebben even op Mike gelet. Ze vonden het wel gezellig dat hij daar kwam zitten dus dat heeft hij ook maar gedaan. Uhm ff denken want ik dwaal weer helemaal af.
Oh ja bij de donderdag was ik gebleven. Na de liveuitzending was Mike erg moe en had hij toch weer extra zuurstof nodig. Dus moest hij toch weer even zijn zuurstofmaskertje op. Vandaag bleek dat Mike weer teveel vocht verloren had. Anderhalve liter teveel om precies te zijn. Dus de vochtafdrijvers zijn gestopt en nu is afwachten of het zo goed gaat. Morgen wordt er nog een medicijn gestopt en als het gaat zoals het hoort mogen we heel misschien zondag of maandag naar huis. Maar dan moet Mike geen vocht meer vasthouden, blijven plassen en geen zuurstof meer nodig hebben. Volgens de oncoloog is de negatieve spiraal waar Mike inzat weer redelijk doorbroken en begint hij weer redelijk op te knappen.

Verder heeft Mike wel zijn chemokuren gehad. Daar was hij gelukkig klinisch gezien weer sterk genoeg voor. Gelukkig maar want je wilt toch dat je de kuur kan voortzetten voor de behandeling van die k*t leukemie.
Nou dat was het verhaal weer tot nu toe.
Ik hoop dat de ontwikkelingen goed blijven gaan... Dan kunnen we weer lekker naar huis. Ik heb het wel gehad na 11 dagen in het ziekenhuis. Ik wil weer naar huis naar mijn lieve man en mooie dochter en mijn "normale" leventje. Nog even het weekend door en dan is het misschien zover. Eerst komt mijn meisje morgen weer logeren en maken we er weer een feestje van.
Ik hou jullie weer op de hoogte.
Voor nu geniet van de warmte en heb een leuk weekend. Ik ben hier ontzettend blij met de airco. Het is hier heerlijk koel in het ziekenhuis.
Tot de volgende keer maar weer.
p.s. iedereen bedankt voor de kaarten. Het zijn er een heleboel (36 stuks om precies te zijn) Het is leuk om te zien dat mensen met ons en vooral onze kanjer meeleven. Thanks!