24-9-2010... Weer een week uit ons leventje

Laten we even beginnen met DE beenmergpunctie... Die mocht doorgaan!!
De voorwaarde voor het doorgaan van de punctie was dat Mike in ieder geval met zijn weerstand boven waarde 1 zat. Hij had 1.19 dus dat was kantje boord. Maar gelukkig mocht alles doorgaan dus. Om 11 uur moesten we in het Sophia zijn en mochtn we gelijk aanprikken want er moest weer een groot bloedbeeld gemaakt worden voor de lever waardes. Bij het lichamelijk onderzoek bleek dat Mike nog behoorlijk last had van zijn lever. Gezien zijn waardes en fysieke klachten is de lever dus ontstoken. Ook is de bloeddruk weer hoog dus er moet weer gestart gaan worden met bloeddrukverlagers. Om half 2 mocht Mike naar de OK. Ik ging zoals altijd met hem mee. Zitten we in het voorportaal zegt hij ineens tegen de nurse practioner (zit tussen arts en dokter in)"Joh Ingrid mijn sonde moet binnenkort vervangen worden kun je dat niet gelijk even doen als ik onder narcose lig?... dat scheelt mij weer ellende!" Ik stond echt met open mond te kijken naar hem. Ik had er nog niet over nagedacht! Wat een slimmerd is het toch! Nadat hij in slaap gevallen was ben ik weer naar beneden gegaan en is Steef weer naar boven gegaan om hem wakker te maken. Daarna moest Mike nog aan de chemo. Hij heeft er gister weer 4 gehad. In zijn ruggenmerg, 1 push, een zakje chemo en een capsule chemo. Dus Mike is nu weer kotsmisselijk. Ondertussen wisten we de bloeduitslagen nog steeds niet. De oncoloog was al naar huis. Ik heb dus de nurse practioner gevraagt en die schrok een beetje van de uitslagen. Ze waren te vergelijken met de waardes in augustus. Toen werden dus de kuren gestaakt. Nu was de vraag van haar of de oncoloog de uitslagen gezien had voor Mike de asparaginase (de vergifiger) kreeg. Dat weet ik dus niet. De oncoloog heeft wel gezegt dat de kuren doorgingen dus wij zijn er vanuit gegaan dat dit bekend was... maar achteraf bekeken kan dit eigenlijk niet want het bloed was net afgenomen. Nu is dus alles gegeven terwijl het bloed niet goed is. We moeten Mike dus weer heel goed in de gaten houden. De verwachting is namelijk dat de bloedwaardes door die kuur nog meer gaan stijgen. Het is dus weer oppassen geblazen.
De uitslag van de beenmerg punctie krijgen we volgende week. Het wordt dus een spannend weekje voor ons. Mike vroeg ook aan dokter (huilend)of de gemiste kuren effect kunnen hebben op de uitslag. We zagen de oncoloog schrikken en hij probeerde Mike gerust te stellen.Hij vertelde dat hij niet verwachte dat de uitslag fout was. We zullen het allemaal zien volgende week, als we de uitslag krijgen.
Goed dat was weer de medische kant van het verhaal.
Wat is er nog meer gebeurt deze week?
Zoals gewoonlijk weer best veel.
Zaterdag ben ik naar de kapper geweest en heb de haarverwenbehandeling gehad van de dames daar.Het was heel gezellig en ik ben ontzettend verwend. Ze hebben mijn haar geknipt, geverft, gestijld en mooi gemaakt. Als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog eens een tasje mee met shampoo en haarmasker mee. Het was zo super en ik had het zo ontzettend nodig! Dames ik heb jullie al heel vaak bedankt maar ik doe het nog een keertje. Bij deze nogmaals bedankt... jullie weten niet half hoe goed dit iemand doet!

Verder werd Chelsea ziek. Ons moppie had hoge koorts en keelpijn. Ze kreeg weer een keelontsteking. Dit was dus oppassen geblazen. We moesten zoveel mogelijk voorkomen dat Mike en Chelsea met elkaar in aanraking kwamen. Dat is makkelijker gezegt dan gedaan. Maar goed... wat moeten we anders? We kunnen moeilijk die meid een week uit huis plaatsen. Dat is absoluut geen optie. Gelukkig kon ze woensdag weer naar school en was ze goed opgeknapt.
Verder zijn we hier behoorlijk moe van alle zorgen en spanningen van de afgelopen maanden. De periode vanaf juli met alle complicaties, kopzorgen enz is nog steeds niet voorbij en de verwachting is dat dit nog 6-8 weken duurt. Het lijkt wel of er steeds meer tijd bijkomt. We kunnen niet wachten en snakken naar de onderhoudsfase waar hij volgens de doktoren heel goed gaat opknappen.
Gisteren was Merijn in het ziekenhuis. Hij kreeg zijn bloemetje.(Dit is de laatste kraal aan zijn kanjerketting) Dit bloemetje betekent EINDE BEHANDELING... Pffff als ik dat dan zie dan kan ik niet wachten tot Mike die kraal krijgt. Nog 14 maanden en dan hopen wij die kraal ook te mogen ontvangen.
We gaan er weer voor!!

Vandaag voelt Mike zich niet goed... Hij heeft 38.0 koorts en is bloedmisselijk. We moeten maar weer afwachten hoe het gaat lopen hier. We zullen zien...
Voor nu een heel fijn weekend voor iedereen.